Zawsze warto

Zawsze warto Odpowiedz z cytatem
-Will wiem, że miałeś już wyjechać -rzekł Ben - ale chciałem ci coś powiedzieć.
-O co chodzi stryjku ?
-Ta twoja nowa przyjaciółka Anita, ta dziewczyna, której pomogłeś znaleźć ojca, chce zaśpiewać w saloonie na rzecz dzieci z sierocińca. Wybij jej to z głowy, ale w sposób delikatny, by jej nie urazić.
-Aż tak źle śpiewa? - spytał Will z uśmiechem.
-To nie o to chodzi - odparł Ben z lekkim oburzeniem w głosie - To nie jest miejsce dla porządnej dziewczyny.
-No dobrze - zgodził się Will - pójdę z nią teraz o tym porozmawiać.
Will wszedł do jej pokoju i aż zaniemówił, gdy zobaczył jak dziewczyna seksownie wygląda w tym nowym kostiumie.
-Jak wyglądam ?
-Chyba nie chcesz wystąpić w tym stroju? - odparł młody mężczyzna, odzyskując głos.
-Źle wyglądam ?
-Tego nie powiedziałem - odparł Will z uśmiechem - A jeśli się pojawisz w tym stroju publicznie, szeryf będzie musiał cię aresztować.
-Za dużo widać ?
-Tak - odparł Will - I będę zazdrosny, że Joe cię zobaczy w tym stroju.
-Dlaczego nie chcesz by mnie oglądali ?
-Bo to widok tylko dla mnie - rzekł Will po chwili.
-Tak długo marzyłam o tym, byś w końcu to powiedział, że mnie kochasz -odparła zadowolona dziewczyna.
Will podszedł do dziewczyny, położył jej ręce na uszach i pocałował ją w usta. Ona oddała pocałunek i nic już nie było w stanie powstrzymać narastającego w nich podniecenia i pałającego ognia namiętności. Rozebrali się, a potem zaniósł dziewczynę do swojego pokoju na wielkie łoże z baldachimem, gdzie uczył ją fizycznej, cielesnej miłości, którą dziewczyna do tej pory nie znała. Otworzył przed nią zamknięte wcześniej drzwi do tajemniczego, baśniowego ogrodu, pełnego czarów i cudów, z jego ramion pofrunęła wprost do nieba.
-Nie będziesz żałowała? - spytał później gdy leżeli razem w łóżku.
-Na pewno nie - odparła Anita.
-Wyjdziesz za mnie ?
-To już nie chcesz jechać do Chin? - spytała młoda dama.
-Nie mogę jechać do Chin, bo ktoś mi zaraz ukradnie dziewczynę - rzekł Will.
- Wiesz, ja nie mogę ci wiele dać, nie zbuduję dla ciebie pałacu.
-Ja nie pragnę złota, ani pałacu, pragnę tylko ciebie - odparła dziewczyna -Przyjechałam tu i czułam się taka samotna. Nikt mi nie wierzył, że mówię prawdę, że mój ojciec żyje, tylko ty mi wierzyłeś.
-Naprawdę moja przeszłość ci nie przeszkadza? Moje podejrzane interesy i to, że upozorowałem własną śmierć, uciekając przed dłużnikami?
-Ważne jest to, jaki jesteś teraz, wspaniały, czuły i delikatny - rzekła Anita z przekonaniem w głosie.
-Kocham cię - odparł Will. Pokochałem cię już pierwszego dnia, ale miałaś rację, bałem się do tego przyznać sam przed sobą. Powiedz mi jedno, specjalnie założyłaś ten strój, by mnie skusić ?
- To zostanie moją słodką tajemnicą - Anita uśmiechnęła się do Willa.